Een maand geleden startte BlueM-er Jesper van Putten, als NEPT bij kabinet Johansson bij de Europese Commissie in Brussel. Hieronder een persoonlijk/informeel verslag met eigen observaties van Jesper.
Een maand in Brussel
Ik heb deze eerste maand een behoorlijk steile leercurve doorlopen: hier werken is nog ingewikkelder dan verwacht. Ik ben de eerste weken om de oren geslagen met afkortingen, procedures, een veelvoud aan dossiers, culturele verschillen en sensitiviteiten, de verhouding tussen een kabinet en een DG, de verhoudingen met andere kabinetten, met de Raad van Europa, met het Europarlement. Wat natuurlijk niet hielp was een start in quarantaine, dus online werken. Daarnaast arriveerde ik in een periode van totale hectiek vanwege een paar grote dossiers die deze week door de Commissie zijn aangenomen. Desondanks is het razend interessant. Ik zie dat er echt keihard wordt gewerkt en het niveau is inhoudelijk hoog. Het aantal dossiers waarop geacteerd wordt is indrukwekkend, de diversiteit aan ontmoetingen van een Eurocommissaris die moeten worden voorbereid is gigantisch en het managen van alle (politieke) lijnen op Europees niveau is intens. Bij mijn nieuwe collega’s zie ik een oprechte passie en toewijding om het leven in Europa beter maken, in mijn geval dus specifiek op het terrein van veiligheid en migratie.
Gelukkig mag ik om de twee dagen naar kantoor: die dagen helpen in het leren kennen van de collega’s en hun dossiers. Ons kabinet heeft een Zweedse leiding en dat merk je terug in de sfeer: open en relatief weinig hiërarchisch. Iedereen is behulpzaam, aardig en ik merk dat mijn input ook serieus wordt genomen. Ik heb dan ook al leuke discussies en kennismakingsgesprekken gehad. Ook fijn is dat elke dag start met een CAB-meeting: erg prettig want zo hoor je wat er speelt en kun je aanhaken op interessante afspraken.
Leerzaam zijn natuurlijk ook de “rookie-mistakes” en het ontdekken van gevoeligheden: bijvoorbeeld het uitgebreid geven van input op een stuk die louter ter info was bedoeld (want al helemaal afgestemd tussen de diverse kabinetten). Maar ook proactief advies geven aan een (in mijn ogen) sympathiek initiatief wat “gewoon” een lobbyclub bleek te zijn. Of ontdekken dat als je meer wilt weten over het Europarlement dat dit geen kwestie is van simpelweg even een afspraak maken met een Europarlementariër (is not done vanuit een kabinet), maar ook dat we vanuit een kabinet óók geen koffiedrinken met collega’s uit ons eigen Directoraat-Generaal (daar zit een strikte hiërarchie). Over dat laatste punt wordt overigens nog wel gesproken om dit alsnog mogelijk te maken, omdat ze bij mijn kabinet ook snappen dat ik daar veel aan zou hebben qua kennis, begrip en netwerk.
Na een maand begin ik hier nu langzaam wat mensen te leren kennen, de dynamiek te snappen en de gesprekken te begrijpen. Ik heb dan ook zeer veel zin in de komende paar maanden.